مواد پايه در ساخت بتن كفي عبارتند از سيمان، آب و كف حاصل از يك ماده كف زا. 
براي توليد كف معمولا از ماده اي به نام فوم استفاده مي شود. اين ماده ابتدا با آب رقيق شده و سپس در محفظه اي به كمك فشار ناشي از كمپرس هوا يا در اثر هم زدن سريع، تبديل به كفي مي شود كه در آن حبابهايي با قطر در حد ميليمتر و كمتر توليد شده اند . براي توليد كفي پايدار در ساختار داخلي ماده كف زا و يا بطور مستقل يك ماده پايدار كننده كف استفاده مي شود تا حبابهاي توليد شده پايدار شوند. منظور از پايدار شدن حبابها اين است كه حبابها در اثر جابجايي و اختلاط، شكل خود را حفظ نمايند و اصطلاحا كف نخوابد. معمولا كف پايدار حاصل ، خامه اي شكل مي باشد.
مواد كف زا (فوم) را مي توان به لحاظ ساختاري در دو كلاس طبقه بندي كرد كه شامل مواد بر پايه پروتئين حيواني (فوم پروتيئنه ) و مواد كف زاي شيميايي (فوم شيميايي) مي باشند معمولا كف حاصل از مواد بر پايه پروتئين به لحاظ حجمي ، كمتر و پايدار تر از كف حاصل از مواد شيميايي مي باشد (مواد شيميايي داراي وزن مخصوص كف حدود 40 گرم در ليتر با پايداري كف در حد كمتر از 2 ساعت و افزايش حجم حاصل از كف كردن حدود 25 برابر حجم اوليه مي باشند اين در حاليست كه در مواد فوم پروتئينه با چگالي و پايداري كف 2 برابر بيشتر و حجم كف توليد شده حدود نصف مواد شيميايي مي باشند) تجربه نشان مي دهد كه مواد شيميايي براي ساخت بتن هاي با چگالي بالاي 1000 مناسبند اين در حاليست كه از مواد پروتئيني در ساخت انواع بتن از چگالي 500 الي 1600 كيلو بر متر مکعب مي توان استفاده كرد.
در اينجا بايد اين نكته را خاطر نشان كرد كه پايداري كف بايد تا حدي باشد كه بعد از فرايند اختلاط كف با ملات سيماني و تا گيرايش اوليه مخلوط، كف پايداري خود را حفظ نمايد در غير اين صورت، ساختاري كه با قرار گيري و توزيع حبابها در داخل مخلوط ايجاد شده، در اثر از بين رفتن قسمتي از حبابها قبل از گيرش اوليه سيمان، از هم پاشيده و در نتيجه وزن افزايش مي يابد. گروه مهندسی عمران 118